ERROL LINTON (UK)

ERROL LINTON, 3x verkozen tot mondharmonicaspeler van het jaar op de ‘Britse Blues Awards’, heeft de eer om het 24ste Blaublues Festival Haringe open te swingen!!! Errol Linton geboren ’65 en opgegroeid in de Londense wijk Brix­ton, met Jamaicaanse roots. Thuis beluisterde hij de ska- en reggae- en Louis Jordan-platen van zijn pa, pas in zijn tienerjaren ontdekte hij de blues van ’Sonny Boy Williamson II’. Van een vriend kreeg hij een mondharmonica toegestopt, en heeft er jaren op geoefend puur op gehoor, met platen van ’Little Walter’, ’Sonny Boy W.II’, ’Snooky Pryor’. Linton begon eind ’89 als straatartist te spelen in de metrotunnels van Londen, tot hij werd opgemerkt door ‘BBC’ producer ‘John Walters’ die een documentaire met Errol maakte voor de BBC ‘Blues South Of The River’, in ’93 het eerste deel van een tweedelige docureeks met de titel:
’Two Generations of the Blues’ over ‘Big Bill Broonzy’ te zien op YouTube www.youtube.com/watch?v=xQCaLPw0efo&t=0s. Nu al ruim dertig jaar verpakt Errol zijn roots en passie in een originele mix van Chicago-blues en reggae. Die stijl werd bij sommige puristen niet altijd goed ontvangen, ze vonden dat je niets mocht toevoegen aan de muziek van ‘Muddy Waters’, ‘Howlin Wolf’ en co. Errol begeleide in ’95 ‘Henry Gray’ die nam hem mee op tournee door de UK en SP. Errol opende shows voor ondermeer ’Screaming Jay Hawkins’, ‘Bo Diddley’, ‘Dr John’, ‘Blind Boys Of Alabama’. Zijn eerste opname, samen met ‘Pete Smith’ en ‘Tyron Balkissoon’, is live opgenomen op cassette in de ‘Sound Studio’ in ’91. Onder de naam ‘Errol Linton’s Blues Vibe’ nam hij twee albums op ‘Vibing It!’ uit ’98’ en ‘Roots Stew’ uit ’02 op het ‘Ruby Records’ label. Die twee albums zijn Britse blues- mijlpalen geworden, regelmatig op de radio gedraaid door o.a ‘Paul Jones’. Ze hebben Errol ook op het Europese en internationale tourcircuit gezet. Onder de naam ‘Errol Linton’ volgden nog vier albums op ‘Bras Dog Records’: ’Mama Said’ uit ’11, ‘Packing My Bags’ uit ’18, ’No Entry’uit '20 en zijn recenste album uit '24 'Break The Seal' opgedragen aan zijn moeder 'Naomi Linton', in '23 plots overleden. De galm en het geroezemoes van de Londen tube zijn zelden ver weg. Datzelfde geldt voor de Jamaicaanse roots die Linton met zich meedraagt. Met een harmonieuze mix van boogie piano ‘Petar Zivkovic’, ‘Ritchey Green’ gitaar, ‘Lance Rose’ bas, ‘Gary Williams’ drum, mondharmonica en de krachtige zang van Linton, die als geen ander de aandacht en de bewondering van zijn publiek weet te vangen. U bent gewaarschuwd, kom op tijd om het bluesfestijn dat ‘ERROL LINTON’ u zal serveren op Blaublues niet te moeten missen!!!

Website: ERROL LINTON