(Om een voor ons nog ongekende reden heeft miss Ivy Ford haar komst afgezegd.
Maar niet getreurd, in haar plaats mogen we James Armstrong, een levende soul en blueslegende, verwelkomen op Blaublues.)
JAMES ARMSTRONG werd geboren op 22/04/57 in Santa Monica, Californië. Als zoon van een blues en gospelzangeres en een jazzgitarist was hij voorbestemd om de blues te spelen. Al op zijn zeventiende vormt hij zijn eerste groep en toerde ermee door de US. Op zijn twintigste werd hij de jongste gitarist ooit in de legendarische band van “Smokey Wilson”. Begin jaren negentig kreeg James veel aandacht van zijn muzikale invloeden, waaronder “Albert Collins” en “Sam Taylor”. Kort daarna werd hij ontdekt door “Bruce Bromberg”, eigenaar van “HighTone Records”, die “Robert Cray” en “Joe Louis Walker” al onder contract had. Bij “HighTone Records” bracht James in ’95 zijn eerste album “Sleeping With a Stranger” uit met alom lovende recensies, James Armstrong’s toekomst zag er veel belovend uit. Maar aan de vooravond van zijn tournee ter promotie van zijn geprezen eerste album slaat het noodlot toe, hij wordt tijdens een overval in zijn huis neergestoken en loopt blijvende schade op aan de zenuwen van de linkerhand en arm. Dit dreigde zijn carrière voorgoed te beëindigen. Maar James paste zijn speelstijl aan en begon slide te spelen, liet “Joe Louis Walker” en “Doug MacLeod” lead gitaar spelen op zijn tweede album uit ’98 “Dark Night” en live stonden “Mike Ross” en jeugdvriend “Coco Montoya” hem bij. “Mike Ross” was erg belangrijk hij krikte James zelfvertrouwen op en begeleide hem in het opnieuw leren spelen. Wat Armstrong in die tragedie verloor, verwierf hij in een geheel nieuw respect voor de muziek zelf, de kracht van slow blues, hoe de stiltes tussen de noten net zo belangrijk zijn als de noten. Armstrong richtte zijn inspanningen ook op het perfectioneren van zijn vaardigheden op het gebied van liedjesschrijven, zang en slidegitaar, terwijl hij tegelijkertijd zijn gave ontwikkelde om ontberingen in liedjes om te zetten. Het resultaat was een derde album uit ’00 “Got It Goin’ On”, door critici geprezen voor zijn rol in het herdefiniëren van de blues, en oogst twee “WC Handy Award” nominaties voor beste blues gitarist en voor beste nummer van het jaar. Na elf jaren neemt Armstrong in ’11 bij zijn nieuwe label “Catfood Records”, “Blues At The Border” op. Drie jaren later volgt het album “Guitar Angels” waar James Armstrong hulde brengt aan zijn “Guitar Angels”: zijn vader “James Sr. “ die hem gitaar leerde spelen, “Mike Ross”, “Coco Montoya” en “Joe Louis Walker” die hem doorheen de moeilijkste periode van zijn leven hebben geholpen. En dat James Armstrong er blijft voor gaan, is duidelijk te horen op dit erg gevarieerde album. Het meest recente album van James is het prachtige “Blues Been Good To Me” uit ’17. James Armstrong demonstreert een soort flexibiliteit waarmee hij gemakkelijk en overtuigend kan schakelen van slow blues... naar urban-funk... naar New-Orleans-grooves naar opzwepende roadhouse-shuffles.
JAMES ARMSTRONG is een entertainer pur sang en blijft onvermoeid doorgaan tot zelfs de hardnekkigste stijve hark ritmisch beweegt op Blaublues Haringe!!!
line up:
James Armstrong: Guitar/vocals, Denis Agenet: Drums, Jean Patrick Cosset: Keyboards, Abdell B.Bop: Bass
Website: JAMES ARMSTRONG
